دهلی

تاریخچه دهلی نو

دهلی دومین کلانشهر بزرگ هند است و دهلی نو، پایتخت هند، نیز بخشی از این کلانشهر است.از سال ۱۷۷۲ ميلادي تا ۱۹۱۱ ميلادي شهر کلکته پایتخت هندوستان بود ولی به خاطر مرکزیت دهلی، جرج پنجم بریتانیا، که در دههٔ ۱۹۰۰ پادشاه هند به شمار می آمد پایتخت را از کلکته به دهلی نو منتقل کرد.این شهر دارای پنج هزار سال قدمت است و آثار دوران تمدن موهنجودارو و یا دره رود سند در آن یافت شده است. دهلی اولین پایتخت حکومت مسلمانان از قرن دوازده تا ۱۹ میلادی بوده و طی قرون متمادی، جنگها و ویرانیهای فراوانی را به خود دیده است که از مهمترین آنها حمله تیمور و نادر شاه به این شهر را می توان نام برد. تخت طاووس و الماس معروف دریای نور از غنائم با ارزشی است که از این شهر به ایران منتقل شده است.
اولین جنگ برای استقلال سرزمین هند، درسال ۱۸۷۵ ميلادي در شهر دهلی به وقوع پیوست. انگلیسی ها در سال ۱۹۱۱ ميلادي مرکز حکومت خود را از کلکته به این شهر انتقال دادند. طراحی و احداث دهلی نو بلافاصله پس از استقرار حکومت انگلیسی ها، توسط یک معمار برجسته انگلیسی به نام ادوین لوتینز در جنوب دهلی آغاز گردید. دهلی نو پس از استقلال به عنوان پایتخت هند معرفی شد.

دروازه هند دهلی نو

دهلی یکی از قدیمی ترین مناطق مسکونی جهان و پایتخت کشور هندوستان است. دهلی نو در اصل منطقه‌ای شهری درون کلان‌شهر دهلی است.
دروازه هند (India Gate) بنای یادبود ملی هند است که در قلب دهلی نو پایتخت کشور هندوستان واقع است.
در اصل این بنا به‌عنوان یادبود تمامی جنگ‌های هند شناخته می‌شود و نشان برجسته‌ای است برای یادآوری ۹۰ هزار سرباز هندی ارتش بریتانیا که در جنگ جان خود را از دست داده‌اند. این سربازان در مبارزه برای امپراتوری بریتانیا در هند، و یا بیشتر در جنگ جهانی اول و همچنین در جنگ سوم انگلیس و افغانستان جان باخته‌اند.

 

 

 

قلعه سرخ دهلی نو

قلعه سرخ دهلی نو که به آن ˈرد فورت ˈ گفته می شود، یکی از مهمترین پایتخت کشور هند  میباشد که سهم زیادی در جذب گردشگر دارد . اين قلعه به خاطر محصور شدن با سنگ هاي قرمز رنگ،به قلعه سرخ مشهور شده است و همين ويژگي از جمله دلايل جذابيت آن است .

قلعه سرخ در کنار رود « یامونا» یا دریای «جمنا» که از حاشیه دهلی می گذرد ،قرار دارد و به شکل یک هشت ضلعی نامنظم و که به وسیله دیواری از سنگهای قرمز رنگ محصور گشته که طول آن 2 و نیم کیلومتر و ارتفاع آن از 16 تا 33 متر متغیر است. دستور احداث این قلعه را شاه جهان امپراتور گورکانی، وقتی که پایتخت خود را از اگرا به دهلی تغییر داد، صادر کرد.قلعه سرخ دهلی نو دارای اجزا و بخشهای مختلفی است که مهمترین آن ها « دیوان خاص» محل ملاقات های شاه جهان در قلعه سرخ است و بخش رنگ محلˈ از دیگر بخش های این قلعه است که اقامتگاه همسر اصلی شاه بوده و بنایی زیبا با تزئینات طلایی، سقف منقوش و حوض مرمرین است. دیدنی های دهلی نو در نوع  خود بی نظیر بوده ودر جهان معروف میباشد.

امروزه هم برخی مراسم رسمی و مناسبت ها از جمله روز ملی هند در محل قلعه سرخ با حضور مقامات این کشور برگزار می شود .دیدنی های دهلی نو در نوع  خود بی نظیر بوده ودر جهان معروف میباشد. دروازه لاهور از دروازه اصلی قلعه به شمار می آید  .

آنها که برای نخستین بار به عنوان گردشگر به دهلی سفر می کنند،باید به خاطر داشته باشند که «قلعه سرخ» یا رد فورت دهلی را با قلعه دیگری که به همین نام مشهور است و در منطقه «آگرا» در نزدیکی دهلی ساخته شده، نباید اشتباه بگیرند.

 

مسجد جامع دهلی

از جاذبه هاي گرشگري هندوستان ميتوان به مسجد جامع دهلی آن اشاره كرد.این مسجد از بزرگترین و زیباترین مساجد عالم اسلام است که در دهلی پایتخت هند در  واقع شده  که در گذشته به نام «مسجد جهان نما» شهرت داشته است.این مسجد که روبروی قلعه سرخ، در قسمت دهلی قدیم قرار دارد به دستور شاه جهان سازنده تاج محل در سال ۱۶۵۶ میلادی ساخته شده است ویکی از مراکز دیدنی دهلی هند به شمار می‌رود. برای ساخت این مسجد ۵۰۰۰ کارگر به مدت بیش از ۶ سال کار کرده‌اند. سقف این مسجد دارای سه گنبد است که روی آن‌ها با مرمرهای سیاه و سفید تزیین شده است. دو مناره این مسجد دارای ۴۰ متر ارتفاع هستند. از جمله اشیاء باستانی که در این مسجد نگهداری می‌شود، قرآنی است که روی پوست آهو نوشته شده است.

 

 

قطب مناردهلی نو

قطب مناردهلی نو یکی از اماکن دیدنی دهلی نو و هندوستان میباشد که در زمینه گردشگری از اهمیت خاصی برخوردار است  قطب منار مناره‌ای است در دهلی  پایتخت هندوستان که ۷۲/۵ متر ارتفاع دارد و بلندترین بنای آجری دنیاست. این بنا در نزدیکی ایستگاه مترو در دهلی نو قرار دارد ویکی از اولین و برجسته‌ترین نمونه‌های معماری هندو-اسلامی است که همراه با چندین سازه باستانی و قرون‌وسطایی و خرابهٔ دیگر «مجموعهٔ قُطُب» را در دهلی تشکیل می‌دهد.  این مناره بزرگ از مرمر و سنگهای سرخ به تقلید از «منار جام» افغانستان، ساخته شد و به پنج طبقه تقسیم شده است که در فاصلهٔ هر دو طبقه، ایوان مدوری به‌ صورت کمربند آن را دربر گرفته‌ است.این مناره بزرگ که از دیدنی های دهلی نو بشمار میرود و به دستور سلطان معزالدین غوری از سلسله غوریان و توسط غلام ترک و سپهسالار او قطب‌الدین ایبک، که بعدها به پادشاهی رسید، در ۱۱۹۹ میلادی بنیان‌گذارده شده و بعد توسط داماد او شمس‌الدین التتمش در ۱۲۳۰ م کامل شد و سپس به‌وسیله فیروزشاه تغلق در سال ۱۳۱۶ م به پایان رسید. در سال ۱۳۶۸ م این بنا به‌وسیله رعد و برق صدمه دید که توسط فیروزشاه و اسکندر لودی دوباره مرمت شد.این بنای عظیم در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و هر ساله گردشگران بسیاری را جذب و چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند. پیش از این امکان بازدید از داخل منار بود ولی اکنون پس از چند خودکشی، ورود به داخل منار و بالارفتن از آن برای عموم ممنوع شده است.

 

 

آرامگاه همایون دهلی نو

آرامگاه همایون در دهلی نو  از مکانهای دیدنی دهلی نو میباشد که آمیزه ای  زیبایی و هنر مندی را به بازدید کنندگان ارائه میدهد.همایون دومین پادشاه گورکانی هند بود .او به هنر و علوم عشق می‌ورزید و در کتابخانه‌اش شمار زیادی از هنرمندان نقاش، خوشنویس، تذهیب‌کار و صحاف ایرانی و هندی را گرد آورده بود که به کار تولید و تکثیر آثار علمی و نسخه‌های نفیس هنری اشتغال داشتند. او در بازگشت به هند، گروهی از هنرمندان ایرانی را با خود به همراه برد. همسر وی حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود با الهام از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت آرامگاه همایون را در سال ۱۵۶۲ یک سال پس از مرگ همایون آغاز و پس از هشت سال (نه سال پس از مرگ همایون) به پایان رساند.