درباره ی چین

 

سرزمين چين پرجمعيت‌ترين كشور جهان محسوب مي‌شود. پهنه وسيعي از آسياي مركزي و خاوري را دربر گرفته است. 

اين كشور عظيم از شمال به مغولستان، از شمال خاوري به كشور روسيه،از خاور به كشور كره شمالي، درياي زرد و درياي چين شرقي، از جنوب به درياي چين جنوبي، كشرو ويتنام، لائوس، ميانمار(برمه)، هند، بوتان و نپال، از غرب به كشورهاي هند، پاكستان، افغانستان، تاجيكستان، قرقيزستان، و از شمال غربي به كشور قزاقزستان محدود است. 
چين داراي كهن‌ترين تمدن بشري است و پيشينه فرهنگي آن به هزاران سال قبل برمي‌گردد. نظام اجتماعي آن در ۳۵۰۰ سال پيش تثبيت گرديده است. قرنهاست كه تمدن چين داراي شهرت خاص و عام است

تاریخچه چین

 
این روزها تمام مقالات تحلیلی در مجلات مختلف، مبین این هستند که چین در دهه آینده، مبدل به مهمترین ملت جهان بر روی زمین خواهد شد. نخستین مرتبه ای که چین به اتحاد کامل رسید، تحت حکومت سلسله کین - سازندگان دیوار بزرگ در سده سوم پیش از میلاد بوده است. پس از این سلسله قدرت به مدت 4 قرن به دست سلسله ضعیفتر هان افتاد، و پس از آن به مدتی مدید، کشور درگیر جنگهای داخلی بود. 
آخرین سلسله، کینگ ، تا سال 1911، زمانی که سون یات سن، جمهوری چین را بنا نهاد، دوام آورد. در سال 1937 ژاپن به این کشور حمله کرد و هشت سال آن را به اشغال خود درآورد. پس از آنکه نهایتاً اشغالگران از این کشور به بیرون رانده شدند، جنگ داخلی بین ملی گرایان و کمونیست های مائو زدونگ صورت گرفت. در سال 1949، کمونیست های فاتح، جمهوری خلق چین را بنا نهادند، که خود زمینه ساز انقلاب فرهنگی بدنامی در این کشور شد 
تا اواخر دهه 1980، ناآرامی های گسترده ای در کشور به منظور ایجاد اصلاحات سیاسی علیه فساد همه گیر، صورت می گرفت. در سال 1989 وضعیت به بحرانی ترین حالت خود رسید، یعنی هنگامی که چندهزار دانشجو و کارگر، میدان تیانانمن را به اشغال خود درآوردند. ارتش در این روز قتل عام فجیعی به راه انداخت .با گذر سالهای دهه 1990، به تدریج سران سیاسی چین جایگزین شدند. جیانگ زمین که در سال 1993 به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، نسل جدیدی از مدیران را به کار گماشت. در سال 2003 رئیس جمهور هو جین تائو ، این عنوان را از جیانگ گرفت، و از آن موقع تا به حال این کشور همواره به عنوان یک کشور رو به توسعه از نظر اقتصادی مطرح بوده است

دین

 
چین به طور رسمی بی دین است، اما ادیان و فلسفه های محلی عبارتند از بودایی، دائویی و کنفوسیوسی . حدود 100 میلیون بودایی، 60 میلیون مسلمان، 5 میلیون پروتستان (که بسیاری از آنها اوانجلیکال هستند) و 4 میلیون کاتولیک که بیشترشان مستقل از واتیکان هستند، در چین زندگی میکنند

هنجارهای اجتماعی

 
تفاوت های فرهنگی می تواند سبب بروز سوء تفاهم بین گردشگران و مردم محلی شود. مردم چین معمولاً به صورت داوطلبانه اطلاعات در اختیار نمی گذارند و گردشگران بایستی در این رابطه سؤال کنند. هتل ها، خودروهای پیک رستوران ها و خود رستوران ها، معمولاً به دنبال نظرات و پیشنهادات و انتقادات شما بوده، و در این زمینه خیلی هم جدی هستند. اگر پشت سر جمعیتی انبوه بودید، ناراحت نشوید؛ 
نام کامل این کشور، «جمهوری خلق چین» است، و این عبارت بایستی در تمام ارتباطات رسمی به کار برده شود. چین به صورت غیر رسمی به کار برده می شود، اما نباید به گونه ای صحبت کرد که گویی چین دیگری وجود دارد. با وجود اینکه دست دادن کافی به نظر می رسد، برای گردشگر به نشانه خوشامد کف زده می شود. پاسخ معقولانه، کف زدن متقابل است. اگر احساس عصبانیتی وجود داشت، بایستی پنهان شود، و هرگونه مشاجره عمومی، می تواند سبب بازداشت شود 
در چین، همیشه نام خانوادگی پیش از نام کوچک می آید. رسم ادب است که اگر به جایی دعوت میشوید، کمی پیش از موعد به آنجا برسید. هنگام شام، مهمانان بایستی صبر کنند تا صندلی شان مهیا شود و تا زمانی که معین نشده است، شروع به غذا خوردن نکنند. اگر از چاپستیک استفاده می کنید، هیچ وقت آنها را بر روی کاسه برنج به سمت بالا قرار ندهید، چون نشانه مرگ است. به سلامتی کسی نوشیدن در هنگام شام بسیار مرسوم است. اگر به خانه دوستان یا اقوام می روید، می توانید به کودکان عیدی بدهید 
اگر به دیدن یک مدرسه یا کارخانه می روید، یک هدیه از کشور خودتان، به خصوص چیزی که نتوان آن را به سادگی در چین تهیه کرد (برای مثال یک کتاب درسی مرجع)، بسیار مناسب خواهد بود. همچنین تمبر نیز در این کشور محبوب است و یکی از سرگرمی های پرطرفدار به حساب می آید. یک هدیه مناسب برای یک راهنمای تور می تواند یک کتاب راهنمای غربی باشد 
بهتر است از لباس های رسمی و محافظه کارانه استفاده کنید و از پوشیدن لباس های بدن نما خودداری کنید. گردشگران بایستی از ابراز عقاید دینی یا سیاسی خود پرهیز کنند.
عکسبرداری: می توان از اماکن تاریخی و دیدنی عکسبرداری کنید، اما بایستی قبل از آن از نیروهای امنیتی بپرسید که آیا اجازه عکاسی دارید یا خیر

زبان چین

 
زبان رسمی چین، زبان ماندارین است. در میان خیل وسیع گویش های محلی، بسیاری از مردم در جنوب با گویش کانتونی ، شانگ هایی، فوژو ، هوکین-تایوانی ، ژیانگ ، گان و هاکا صحبت می کنند. مناطق مغولستان داخلی، تبت و ژین ژیانگ ، که مناطق خودمختاری هستند، زبان های خاص خود را دارند. خدمات ترجمه به خوبی در دسترس است. بسیاری از راهنماها در هتل ها به زبان انگلیسی صحبت می کنند. بسیاری از رانندگان تاکسی، حتی در شهرهای بزرگ، نمی توانند انگلیسی حرف بزنند

آب و هوا و اقلیم

 
پهناوری چین به این معناست که تنوع اقلیمی آن بسیار فراوان است، اما قرارگیری کامل در نیمکره شمالی به این معناست که زمان بندی فصلی آن، شباهت بسیاری به اروپا و آمریکا دارد. 
شمال شرق چین، تابستان های گرم و خشک و زمستان های نسبتاً سرد دارد. مناطق شمالی و مرکزی آن تقریباً بارش پیوسته، تابستان های گرم و زمستان های سرد، دارند. منطقه جنوب شرق بارش های رگباری، با تابستان های نیمه حاره ای و زمستان های سرد دارند. مرکز، جنوب و غرب چین، مستعد وقوع سیل هستند، و گهگاه فعالیت های زمین لرزه ای در آن دیده می شود

بهترین زمان سفر

 
پهناوری چین به این معناست که تنوع اقلیمی آن بسیار فراوان است، اما قرارگیری کامل در نیمکره شمالی به این معناست که زمان بندی فصلی آن، شباهت بسیاری به اروپا و آمریکا دارد. 
شمال شرق چین، تابستان های گرم و خشک و زمستان های نسبتاً سرد دارد، که دمای حداقلی آن به C20- می رسد. مناطق شمالی و مرکزی آن تقریباً بارش پیوسته، تابستان های گرم و زمستان های سرد، دارند. در تابستان ها دما به C26 و در زمستان به C0 می رسد. منطقه جنوب شرق هوای شرجی با بارش های رگباری، با تابستان های نیمه حاره ای و زمستان های سرد دارند. دمای هوا تا C40 هم می رسد اگرچه خیلی غیرمعمول است، اما در حالت عادی در تابستان، دمای هوا بالاتر از C30 است. زمستان ها معتدل بوده و حداقل دما در ژانویه و فوریه C10می باشد.
مرکز، جنوب و غرب چین، مستعد وقوع سیل هستند، و گهگاه فعالیت های زمین لرزه ای در آن دیده میشود.
اوایل پاییز حوالی سپتامبر و اکتبر، هنگامی که دما بسیار معتدل و میزان بارش نسبتاً کم است، بهترین زمان برای سفر است. فصل بهار هم به همین دلایل فصل بسیار پرطرفداری است و بسیاری از گردشگران از مارس تا آوریل به سفر می آیند 
توجه داشته باشید که اگر در حین سال نو چینی سفر می کنید، بسیاری از مغازه ها و وسایل حمل و نقل عمومی بسته خواهند بود و خطوط راه آهن بسیار شلوغ خواهند شد.